Πίσω από το όνομα κρύβεται η παράδοση χιλιετιών. Στην ελληνική παράδοση το ελαιόδεντρο είναι το δέντρο της ειρήνης. Θεά των Αρχαίων Ελλήνων, η ΕΙΡΗΝΗ ήταν προσωποποίηση της ειρηνικής κατάστασης των πραγμάτων, θυγατέρα του Δία και της Θέμιδας. Στους πολέμους ήταν το σύμβολο για την λήξη των επιχειρήσεων. Οι αγγελιοφόροι που μετέφεραν το μήνυμα της ειρήνης και της ανακωχής έπρεπε να κρατούν στο χέρι έναν κλάδο ελαίας.
Το R είναι ιδεόγραμμα, συμβολίζει το ελαιόλαδο που επιβιώνει και μετά την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού και το συναντάμε στις μυκηναϊκές πινακίδες της γραμμικής Β όπου γίνεται σαφής ο διαχωρισμός μεταξύ δέντρου, ελαιόλαδου και καρπού, καθώς αποδίδεται με την μορφή ενός άνθους με τρία πέταλα. Γι αυτό χρησιμοποιήθηκαν τρία διαφορετικά ιδεογράμματα.
Στην μινωική Κρήτη η ελιά συνιστά το ιερό δέντρο των πιστών. Ο Μίνωας αλλά και οι διάδοχοι του ήταν οι πρώτοι προστάτες του ιερού δέντρου, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οικονομική πρόοδο του μινωικού πολιτισμού μέσω του εξαγωγικού εμπορίου.
Μέσα στο ταξίδι των αιώνων το ελαιόλαδο εντάχθηκε στις διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων όπως μαρτυράτε ήδη στον Όμηρο που το αποκαλεί «χρυσό υγρό», ενώ ο Ιπποκράτης το προσαγόρευε «μεγάλο θεραπευτή», αλλά και στα συμπόσια. Οι αρχαίοι Έλληνες εξάλλου είχαν ως θεμέλιο λίθο της διατροφής τους την λιτότητα. Συνεκτικό στοιχείο αυτής της νοοτροπίας αποτελούσε η μεσογειακή τριάδα «σιτάρι, ΛΑΔΙ και κρασί».
Μέσα από γεύσεις, αρώματα και χρώματα ταξιδεύει ο πολιτισμός μας που μας έχουν αφήσει ως παρακαταθήκη οι πρόγονοι μας.